Het spreekwoord ken je waarschijnlijk wel, maar ken je de mogelijke herkomst ervan ook? Een Gebed Zonder End: iets dat maar door gaat en waar geen einde aan lijkt te komen. Het grappige aan dit spreekwoord is dat mogelijk zijn oorsprong vind in een steegje in het Centrum van de stad tussen de Grimburgwal en de Kuiperssteeg.
Eindeloze hoeveelheid kloosters
De naam van de steeg verwijst, zo neemt men aan, naar de grote hoeveelheid kloosters die zich in de middeleeuwen in dit deel van Amsterdam bevonden. Amsterdammers die de steeg inliepen en de eindeloze kloosters passeerden zouden wel eens tegen elkaar gezegd kunnen hebben: dit is een gebed zonder einde.
Op de plek van het huidige Gebed zonder End stond een nonnenklooster dat rond 1397 gesticht werd: het Sint Claraconvent. Het kloostererf bestreek een gebied tussen de Nes en Oudezijds Voorburgwal. Het erf liep niet tot aan de Grimburgwal omdat hier de middeleeuwse stadswal lag.
Een erg gewild straatnaambordje
Het straatnaambordje van Gebed Zonder End werd een razend populair souvenir en daarom voortdurend gestolen. Om het gespuis te slim af te zijn werd de aanduiding daarom op een gegeven moment maar gewoon op de gevel geschilderd. Dat jat toch een stuk lastiger.
Gebed Zonder End: een spreekwoord en een straatnaam