Van houthandel naar huizenbouw
Floor Wibaut, geboren in Vlissingen (1859–1936), begon zijn carrière als succesvol houthandelaar. Pas op z’n 45e verhuisde hij van Zeeland naar Amsterdam. Niet om te rentenieren aan de gracht, maar om de stad flink op te schudden. Toen hij de krotten en kelderwoningen van zijn nieuwe stadsgenoten zag, besloot hij dat het anders moest. En zoals dat gaat bij echte doeners: hij ging zelf maar aan de slag.
De rode ingenieur van de stad
Als actief lid van de Sociaal-Democratische Arbeiderspartij (SDAP) en later wethouder, speelde Wibaut een hoofdrol in de grote stadsuitbreidingen. Denk aan buurten als Plan Zuid van Berlage, Vogel dorp in Noord, en De Baarsjes, allemaal kwamen ze mede tot stand onder zijn leiding. Hij zette zich in voor openbare woningbouw, modern rioolstelsel, beter vervoer én nutsvoorzieningen als gas, water en licht. Wibaut bouwde letterlijk aan een menswaardig Amsterdam.
Een standbeeld voor de armen
Wibaut deed het allemaal niet voor de eer of het geld, hij wilde vooral dat het beter werd voor de gewone Amsterdammer. Niet gek dus dat hij na zijn dood geëerd werd met een standbeeld én een straatnaam. En niet zomaar een steegje, maar ‘zijn eigen’ flinke hoofdweg waar dagelijks duizenden fietsers, trams en studenten passeren.
Beeld gesloopt
In 1982 werd het standbeeld van Floor Wibaut bruut van zijn sokkel gehaald door actievoerders. Ze plaatsten het beeld voor het nabijgelegen kraakpand De Blaaskop, voorzien van een strop om de nek en een bord met een duidelijk statement:
“Hoedt u voor de als links vermomde rechtsen, mijdt ze als de pest, want zij zijn erger dan de rest.”De actie liet flinke sporen na: het beeld raakte zwaar beschadigd. Gelukkig werd het later zorgvuldig gerestaureerd, met beeldhouwer Hildo Krop’s leerling Pieter Starreveld (of in sommige bronnen: onder toezicht van Wezelaar) die erop toezag dat Wibaut weer in ere werd hersteld.
