De Olympische Spelen van Amsterdam: de IXe Olympiade

Het is 28 april 1928 als Prins Hendrik in het Olympisch Stadion in Zuid het startschot geeft voor het begin van de negende Olympische Spelen mét maarliefst drie primeurs die we tot op de dag van vandaag kennen: het Olympisch Vuur, vrouwenatletiek en, je zou het niet meteen denken: het verkeersbord voor Parkeren.

De vlam van de Spelen

Het is nu vaste prik bij de start van de Spelen: het Olympisch vuur. Het was de architect van het Amsterdamse Olympisch Stadion Jan Wils die deze moderne traditie heeft bedacht. Direct naast het stadion ontwierp hij een bijna 50 meter hoge toren. Deze Marathontoren moest aan alle Amsterdammers laten zien dat de Spelen aan de gang waren. Nog een leuk weetje: tegenwoordig ontsteken bekende sporters het Olympisch Vuur als een echt erebaantje. In 1928 was het nog een medewerker van wat we nu kennen als Liander die het vuur aanstak.



Geen live uitzending

Tegenwoordig zijn ouders wel eens bang dat hun kids niet meer naar buiten gaan omdat ze te lang met hun tablet in de hand zitten. De organisatie van de Amsterdamse Spelen had een soortgelijke angst: een live-uitzending van de opening zou mensen weerhouden om naar het stadion te komen en dus werd dit niet toegestaan. In 1928 bestond televisie nog niet, maar radio was er al wel. Uiteraard was het stadion volledig uitverkocht, dus alleen de aanwezigen (iets meer dan 30 duizend toeschouwers) waren getuige van de ceremonie.



Snelle feitjes

  • Er was geen Olympisch Dorp in Amsterdam. Atleten sliepen bijvoorbeeld op lagere scholen (er was immers zomervakantie).
  • Er deden 46 landen mee aan deze Spelen. Zij vaardigden gezamenlijk 2883 atleten af naar Amsterdam.
  • Het internationaal inmiddels overal herkende verkeersbord voor parkeren (de bekende witte P op een blauw bord) is min of meer bij toeval in Amsterdam ontdekt. Er was een bordje nodig om de bezoekers op de parkeerterreinen te wijzen. Toen dit kennelijk zo duidelijk bleek werd het de standaard.
  • Veel van de gebouwen die werden neergezet voor de Spelen zijn inmiddels gesloopt. Enkel het Olympisch Stadion zelf en de Marathontoren staan er nog.