30 jaar 020
Dat 020 het netnummer van Groot-Amsterdam is, hoeven we je niet meer uit te leggen. Maar waarom kreeg de hoofdstad dan niet gewoon het allereerste netnummer? Waarom strijkt Rotterdam met de eer van 010? Het antwoord begint ergens in de jaren ’80, toen de Nederlandse telefoonnetwerken een grote make-over kregen.
Tussen 1988 en 1991 schakelden we over op langere telefoonnummers: zeven cijfers na het netnummer werd de nieuwe standaard. En zo werd Amsterdam ‘020’. Reken maar terug: dat betekent dat we dus pas sinds een jaar of dertig met trots 020 zeggen. Best jong voor zo’n stevig verankerd stukje stadsidentiteit.
Decibel
Grote steden gingen in de omnummer-operatie voor de kleinere omdat de vraag naar nummers daar het grootst was: het aantal abonnees steeg namelijk gestaag en dus werden de telefoonnummers steeds langer. Dat is natuurlijk onhandig en dus ontstond al snel de behoefte aan kortere nummers. Met Operatie Decibel werd in 1995 uiteindelijk het hele land uitgerust met 10-cijferige telefoonnummers. Bij het omnummeren koos de PTT ervoor om de nieuwe netnummers zoveel mogelijk op hun vijfcijferige voorlopers te laten lijken. Zo kwam het dat het Amsterdamse abonneenummer 02900 werd aangepast naar 020, terwijl men in Rotterdam van 01800 naar 010 ging. 
Nog een keer omnummeren?
Stom toeval dus dat 020 onlosmakelijk met Amsterdam is verbonden. Trouwens, een nieuwe Operatie Decibel zou behoorlijk onpraktisch zijn: 020 siert waarschijnlijk het lijf van behoorlijk wat hoofdstedelingen, zou zonde zijn om die tatoeages allemaal opnieuw te moeten zetten. En ach, wie heeft er nog een vast nummer?
